New Zealand - Wildlife & wild things

De tijd vliegt voorbij! Inmiddels ben ik alweer 2,5 maand, 2 landen, ontelbaar veel steden, hostels, campings en bijzondere ervaringen verder.

Eén van deze bijzondere ervaringen was zwemmen met zo'n 200 wilde dolfijnen in Kaikoura. De kust die bekend staat om het spotten van dolfijnen, walvissen en zeehonden. Onderweg naar Kaikoura, kwamen we een liftende backpacker tegen. We keken elkaar aan en besloten hem mee te nemen. Wat we vooraf niet wisten was dat hij enorm stonk. Geen pretje kan ik je vertellen, zeker niet als je nog een uur in de auto moet zitten. Gelukkig zat ik achter het stuur en arme Pris achterin, naast hem. Pris kon zich tijdens deze rit dus vast voorbereiden op de vislucht. Toch heeft hij met zijn vislucht de aandacht getrokken van een walrus, die we vanaf de kust even mooi op de foto konden zetten. Eenmaal in Kaikoura aangekomen, was het tijd om ons klaar te maken voor een duik midden in de oceaan. Wetsuit en flippers aan, duikbril op en gaan! Daar zat ik dan op het randje van de boot, denkend aan wat er allemaal wel niet onder me kan zwemmen. De gedachte dat hier ook gewoon haaien zwemmen maakte me echt bang. Toch ben ik het water in gesprongen om mijn angst te overwinnen. Daar zwom ik dan, tussen de wilde dolfijnen! Het was echt zo bijzonder! Toen er een dolfijn spelende wijs met volle vaart tegen me aan zwom, schrok ik en ben ik er maar uitgegaan. Goed moment om te oefenen met m'n spiegelreflex camera.

S'avonds zijn we naar Christchurch gereden. De grootste stad van het Zuidereiland. Helaas is er niet heel veel meer over van deze grote stad. Door een aardbeving van 3 jaar geleden is een groot deel van deze stad verwoest en liggen er nog heel veel gebouwen in de puin. Triest, maar indrukwekkend om te zien. Na wat gesprekken met locals over deze natuurramp waren we diep onder de indruk. We besloten de getroffen gebieden te bezoeken en daarna Christchurch te verlaten. Het werd namelijk al laat en moesten nog op zoek naar een kampeerplek. Na uren zoeken naar een camping besloten we het ergens anders te proberen. Uiteindelijk werd ons geduld beloond toen we gratis konden overnachten op het parkeerterrein van een motel. Super fijn natuurlijk, want met al die excursies op de planning, is iedere dollar mooi meegenomen!

Na een goede nachtrust zijn we naar Wicked gereden. Hier konden we onze auto inruilen voor een campervan. Deze grafitti campervans oftewel wicked vans, zijn hier erg populair. Je ziet ze overal, de één nog gekker dan de ander. Wij waren dus erg benieuwd welke wicked op ons stond te wachten. Het werd er één met zebraprint. Met op de achterkant de volgende tekst 'Honk if you are hung like a zebra!', Typisch een campervan voor ons natuurlijk. Ben benieuwd welke vent er naar ons gaat toeteren! Tot onze verbazing was het nog een luxe campervan ook in vergelijking met de andere. Het was een automaat met airco, elektrische ramen en zelfs een keukentje. Blijer kon je ons niet maken op dat moment! In tegenstelling tot onze vorige auto was de eerste nacht met de campervan gelijk al een succes. Pris wist haar charmes weer in de strijd te gooien en een gratis overnachting te scoren op het parkeerterrein van een motel.

De volgende ochtend zijn we via een mooie maar enorm smalle weg tussen de bergen naar Queenstown gereden. De stad die het verst van huis ligt en bekend staat om het bungeejumpen. De meest bekende bungeejump is de Kawarau bridge van AJ Hacket. Een bungeejump boven de rivier van maar liefst 43 meter hoog. Deze is zo bekend omdat hier de eerste bungeejump ter wereld een feit is geworden. Onze adrenalinejunk Danique kon het dan ook niet laten om hier haar bungee te doen. 3! 2! 1! JUMP! Daar ging ze dan. Binnen 10 seconde was ze beneden en zo'n $180 armer. Om in het thema te blijven sliepen we bij hostel Bungi backpackers. Een populair hostel met veel gezellige backpackers. Wij gingen dan ook regelmatig met z'n allen stappen. Eén van deze geweldige stapavondjes was op St. Patricksday. Een nationale feestdag voor de ieren. En laten wij nou precies met allemaal ieren in het hostel zitten. Je kan je wel voorstellen hoe het er dus aan toe ging in het hostel. Verkleed en gesminkt gingen we met z'n allen naar The Buffalo. Na wat ierse dansmoves besloten we nog een drankje te doen bij The Boiler Room. Het was uiteindelijk zo gezellig dat de helft van onze groep rollend naar huis is gegaan. Naja in hoeverre je kan rollen dan. Dat is namelijk best lastig als je een berg op moet. Maar het is gelukt, we zijn uiteindelijk allemaal weer veilig 'thuis' gekomen.

Dat Queenstown the place to be is qua uitgaan is wel duidelijk, maar er is veel meer dan dat. De winkels en de terrasjes zijn hier ook erg gezellig. Eén van de drukste en populairste terrasjes is het terras van Fergburger. Een eetcafé met unieke hamburgers. En dan bedoel ik echt uniek, want ik heb serieus waar nog nooit zo'n lekkere hamburger op! Had ik het nou maar niet geweten, dan had ik het ook niet hoeven missen!

De volgende dagen in Queenstown stonden in het teken van, relaxen. Na wat dagen relaxen konden we weer fris en fruitig naar onze volgende bestemming reizen.

In het pikdonker kwamen we dan eindelijk aan in Fox Glacier. Het eerste hostel wat we tegenkwamen was Hostel Fox Glacier Inn. We werden door de eigenaar ontvangen met een heerlijke warme chocolademelk. Dit was voor ons al een grote verassing, maar de eigenaar had nog veel meer verassingen voor ons in petto. Hij liet ons zijn bar zien waar we onze eigen shotjes mochten maken. Na een diepgaand gesprek over zijn verleden was het inmiddels alweer 3 uur s'nachts. Hij vroeg zich af welke excursies wij nog wilde doen in Nieuw-Zeeland en stelde voor om ons glowworms te laten zien. Een excursie die normaal gesproken minimaal $100 kost. Op goed vertrouwen gingen we hand in hand de jungle in om de glowworms te zien. De eigenaar van het hostel veranderde in een tourguide en vertelde ons alles over de glowworms en de jungle. Het was best spannend en indrukwekkend. Eenmaal terug in het hostel, liet hij ons een slaapkamer zien. Oh shit, het zinnetje wat moeders vroeger altijd zei schoot door m'n hoofd heen. ('Laura nooit zomaar met vreemde mannen meegaan hè') Sorry mam ben soms een beetje eigenwijs. 'Girls you can sleep here. Sleep well' zei de eigenaar met een dikke knipoog. Met een big smile op onze gezichten pakte we onze spullen uit de campervan en sprongen op bed! We hoefden niet in die koude campervan te slapen. We waren zo blij!

Na deze heerlijke overnachting besloten we nog een nacht te blijven. Pris en ik wilde namelijk graag de bekende gletsjers zien waar de plaatsen Fox Glacier en Frans Josef om bekend staan. We boekten een excursie waarbij je met een helicopter naar de top van de gletsjers vliegt. Het uitzicht vanuit de helicopter was echt adembenemend!

De volgende dag ging de wekker al weer vroeg. Dit keer niet omdat we een excursie op de planning hadden staan, maar omdat we gingen Woofen. Woofen is werken in ruil voor je verblijf. We moesten hooguit een uurtje bedden opmaken en de tweede nacht voor ons was ook 'gratis'! Woofen is dus de perfecte oplossing om goedkoop te kunnen reizen!

Na het Woofen besloten we verder te reizen naar Punakaiki, de plaats waar je de welbekende pancakes rocks kan bewonderen. Had echt geen idee wat ik me hierbij moest voorstellen. Nieuw-Zeeland is wat dat betreft echt een fantasierijk land, want echt voor alle bergen, rivieren en bruggen hebben ze namen verzonnen. Zo hebben wij ook de Longest swingbridge bezocht. De naam zegt het al, de langste swingbrug in heel Nieuw-Zeeland. We hadden het daar al snel gezien want we werden lek gestoken door zandvliegen. En ik kan je vertellen, dit zijn de meest irritante insecten ooit! Danique en ik zitten helemaal onder de bulten en jeuken ons kapot!

De volgende bestemming was het Abel Tasman National park. Naar mijn mening één van de mooiste natuurparken in Nieuw-Zeeland. Een natuurpark met super mooie stranden. Een mooie bestemming om te kayakken dus. Het is wel duidelijk dat ik een angst heb voor de zee, want zelfs kajakken midden op zee vind ik doodeng. Maar toch besloot ik te gaan kajakken, want ergens geeft het me ook een kick om iets te doen wat ik eng vind. Dan kan ik in ieder geval geen spijt krijgen als ik het niet gedaan heb. Eenmaal op zee scheet ik in me broek. Daar zit je dan op een kajak tussen de hoge golven. Nee, kajakken is dus duidelijk niks voor mij!

Na een overnachting in the middle of nowhere vervolgden we onze reis naar Nelson. Op naar het strand. Na een paar uurtjes op het strand te hebben gelegen konden we het niet laten om nog even het centrum in te duiken. En zoals de meeste van jullie wel weten is shoppen een bezigheid waar ik heel blij van wordt. M'n bankrekening alleen niet! Maar ach, dan eten we voor de verandering maar weer brood vanavond!

We verlaten het Zuidereiland en pakken de Ferry terug naar het Noordereiland. Eenmaal op de Ferry zei een man dat er orka's naast de boot zwommen. 'Yeah right. Are you take me in the fucking maling?' Danique bevestigde dit door te zeggen dat ik op moest schieten. Ik keek uit het raam en zag inderdaad twee kleine en twee grote orka's. Het leek zo onwerkelijk. Ik kon me ogen niet geloven. Ik heb gewoon orka's gezien!!!!

Van Wellington zijn we naar Tongariro gereden. De rit hier naar toe was nogal angstaanjagend. Het was pikdonker en we reden inmiddels al uren door de bergen toen opeens een auto met groot licht begon te bumperkleven. 'Oh shit wat nu?!'. De auto bleef ons maar volgen en haalde ons vervolgens toeterend in. We waren doodsbang en begrepen niet wat hij van ons wilde. Wij blondjes hadden natuurlijk niet door dat meneer even wilde laten weten dat hij groot geschapen is. We waren de tekst op ons busje even vergeten! (Honk, if you are hung like a zebra) Deze man heeft zich waarschijnlijk doodgelachen!

Eenmaal aangekomen in het Tongariro National park, besloten Pris en ik de Tongariro walk te doen van minimaal 2 uur. Volgens recensies een mooie route naar de vulkanen. Natuurlijk geniet ik van een wandeling door zo'n natuurpark, -wat in dit geval meer veld was dan park maar dat terzijde, maar ik (Toos conditieloos) was op een gegeven moment zo moe dat alles om me heen niet veel indruk meer maakte, totdat ik een grote waterval zag waar de regenboog doorheen scheen! Jammer genoeg was het onmogelijk om de regenboog op de foto te krijgen.

Na een flinke wandeling en zo’n 100 foto’s verder, reisden we verder naar de laatste en tevens de eerste bestemming van ons avontuur hier in Nieuw-Zeeland, Auckland. Met een lach op ons gezicht namen we afscheid van onze campervan. Het leven in een campervan is avontuurlijk en gezellig maar natuurlijk verre van luxe. Na een maand in een campervan te hebben geleefd als een stel lekgestoken ( !#@* stupid sandflies) zwervers, zoekend naar een plek waar we konden koken, slapen en douchen, zijn we nu wel echt toe aan een goed bed, een lange warme douche en een gezonde maaltijd! Op naar een hostel dus! We kozen voor hostel Nomads, want daar kregen we korting. En wij (low budget backpackers) profiteren daar natuurlijk van. Dit keer hadden we dubbel zoveel geluk want de receptie had een foutje gemaakt met de boeking waardoor we voor nog geen $18 dollar p.p.p.n konden overnachten ipv $35. Tot onze verbazing was het nog een luxe hostel ook! We hadden een private room met een sauna en een jacuzzi op het dakterras. Heerlijk zo'n afsluiter!

Nu ik aan het reizen ben besef ik steeds meer wat een heerlijk leven ik heb en hoe gelukkig ik eigenlijk wel niet ben. Ik leef m'n droom en reis door één van de mooiste landen ter wereld, genietend van de zon en het uitzicht wat me keer op keer weer verrast. Denkend aan m'n lieve familie en vrienden, die ik enorm mis nu ik hier zit. Al die motors die ik hier zie touren, doet me denken aan jou pap. Jij zou het hier echt geweldig vinden. Al die geweldige winkeltjes en terrasjes doet me denken aan jou mam. Wij hadden ons blut geshopt hier. Al die reizende stelletjes doen me denken aan jullie San en Wes. Het zou geweldig zijn als jullie ooit zo'n reis zouden kunnen maken samen. Al die straatartiesten doen me denken aan jullie opa en oma. Ik zie jullie al helemaal mee zingen en dansen. Romy en Edwin, jullie kunnen zo door als straatartiest. Edwin met zijn gevoel voor muzikaliteit en Romy met haar gevoel voor creativiteit. Al die western dorpjes waar we doorheen rijden doet me denken aan jullie Corien. Ik zie jullie hier al helemaal wonen. Al die excursies op zee doen me denken aan jullie Esther, ik weet zeker dat de mannen hier elke dag in de zee hadden gelegen. En dan niet te vergeten alle geweldige feestavondjes hier, waarbij ik altijd denk aan mijn lieve vriendinnen in Nederland. Wat had ik graag gewild dat jullie hier bij waren. Gelukkig kan ik jullie door mijn verhalen en foto's toch een beetje meenemen in mijn avonturen. Al is het moeilijk onder woorden te brengen wat ik hier allemaal zie en meemaak. Maar één ding is duidelijk, ik hou echt van reizen!

Helaas is het alweer tijd om Nieuw Zeeland te verlaten. Het land van de Maori, kiwi's, extreme sporten, prachtige meren, stranden, bergen, watervallen, gletsjers en vulkanen. We vliegen nu terug naar Sydney! Vanaf hier gaat ons avontuur aan de oostkust van Australië beginnen! Ik kan niet wachten!